گیل فان |مقاله | تحقیق| کتاب

زمانهای مربوط به آینده / گرامر زبان انگلیسی

در زبان انگليسی برای بيان زمان آينده از افعال و حالتهای مختلفی استفاده می‌شود که آنها را به ترتيب اهميت در زير می‌بينيد:

1. will + verb

2. be + going to + verb

3. Present Progressive (حالاستمراری)

4. will + be + verb-ing و فرمهاي ديگر

1- will + verb

از فعل کمکی will برای نشان دادن آينده در جهت‌های زير استفاده می‌شود:

الف- پيش‌بينی: برای توصيف چيزی که می‌دانيم، يا انتظار داريم که اتفاق بيفتد:

• It will be rainy tomorrow.
   (فردا هوا بارانی خواهد بود)
   
• You will be sick if you eat all those sweets.
   (اگر همه آن شيرينی‌ها را بخوری مريض می‌شوی)

ب- بيان تصميمی كه درست در همان لحظه گرفته شده است:

• I will answer the phone.
  (من تلفن را جواب می‌دهم)
   
• I'll see you tomorrow. bye!
  (فردا می‌بينمت.خداحافظ)

2- be + going to + verb

الف- از اين ساختار برای بيان برنامه‌ها و تصميماتی که از قبل گرفته شده‌اند، استفاده می‌شود:

• We're going to paint this room blue.
  (ما می‌خواهيم اين اتاق را آبی بزنيم)
   
• I'm going to be a doctor.
  (می‌خواهم يک دکتر بشوم)

ب- همچنين از اين ساختار می‌توان برای بيان يک پيشگويی، مخصوصاً وقتی که براساس مدرکی در زمان حال باشد، استفاده نمود.

• She's going to have a baby. (Because she's pregnant)
  (او قرار است كه يك بچه بدنيا بياورد)
   
• It's going to rain. (It's cloudy)
  (می‌خواهد باران ببارد)

بعضی اوقات تفاوتی بين will و be going to برای يك پيش‌بينی وجود ندارد.