تحقیق منابع آلوده کننده دریا

آلودگی دریا

نشانه‌هاي آلودگي آب:

نشانه‌هاي آلودگي آب حتي با سطحي‌ترين توجه مشخص مي‌شود براي مثال توده‌هاي علفهاي هرزآبي در حجم زيادي از آب رشد مي‌كنند، آب كنار درياها و اقيانوس‌ها و رودخانه‌ها و درياچه‌ها بوي ناخوشايندي منتشر مي‌سازد، مقدار ماهي‌هاي تجاري كاهش مي‌يابند و گوشت بعضي از آنها فاسد شده روغن آنها را مي‌توان روي آب به صورت جاري يا كف در كنار دريا ديد. آب زماني به عنوان آلوده كننده طبقه‌بندي مي‌گردد كه غلظت Do (اكسيژن محلول در آب) به زير سطح مورد نياز براي بقا زيست طبيعي در آن بيايد تقاضاي اكسيژن بيوشيميايي آب يا BOD كميتي كه به مقدار حضور زباله‌ها بستگي دارد در يك نمونه آب BOD بر مقدار اكسيژن محلولي كه توسط اكسايش زباله‌هاي متقاضي اكسيژن مصرف شده دلالت دارد اين موضوع كه به وسيله كشت آب براي مدت 5 روز در دماي 20 درجه اندازه گرفته شده است مقدار اكسيژن مصرف شده(BOD) توسط تعيين غلظت شيميايي آب(DO) قبل و بعد از كشت تعيين مي‌گردد.

انواع اصلی آلاینده ها

انواع اصلی آلاینده‌های آب از حیث نحوه آلایش، آلاینده‌های شیمیایی، بیولوژیکی و مواد فیزیکی هستند که موجب کاهش کیفیت آب می گردند. اما از لحاظ نوع آلاینده به 8 دسته اصلی تقسیم می شوند که هر یک مضرات مربوط به خویش را به دنبال دارد. این هشت مورد شامل:

الف- مواد نفتی

ب- آفت کش و علف کش ها

پ- فلزات سنگین

ت- زباله های خطرناک

ث- مواد آلی زائد

ج- رسوبات

چ- میکرو ارگانیزم های مضر

ح- آلودگی گرمایی

تأثيرات آلودگي نفتي بر روي جانداران آبزي:

افزودن بر فاضلابهاي شهري و پسابهاي صنعتي كه سبب آلودگي آب درياها مي‌شود فرآورده‌هاي نفتي و روغن‌ها نيز از آلاينده‌هاي مهم آب دريا مي‌باشد اين مواد آلوده كننده به طور عمده از كشتي‌ها و به ويژه نفت‌كش‌ها به دريا وارد مي‌شود بر اساس محسابه‌هاي دقيقي كه ساليان دراز انجام گرفته معلوم شده است كه يك درصد ظرفيت نفت‌كش‌ها به دريا وارد مي‌شود بر اساس محاسبه‌هاي دقيق كه ساليان دراز انجام گرفته معلوم شده است كه يك درصد ظرفيت نفت‌كش‌ها در هر بار رفت و آمد آنها در درياها به دريا نشت مي‌كند برخي از مواد نفتي از عبور همراه مواد غذايي در بدن ماهي‌ها و صدف‌ها جمع مي‌شود و گوشت آنها را بد طعم مي‌سازد و زيان زيادي به اين منبع‌هاي پروتئيني وارد مي‌كند و در نتيجه پرندگان ديگر نمي‌توانند مقاومت كنند و از بين مي‌روند همچنين بنزوپيرن(سرطان‌زا) در نفت ضمن نشت كردن نفت در آب دريا توسط برخي صدف‌ها  و نرم تنان جذب و سبب از بين رفتن آنها مي‌شود. (دبيري-1379) به طور كلي اين تأثيرات به 2 صورت كوتاه مدت و دراز مدت نمايان مي‌شوند:

اثرات دراز مدت: اين اثرات در نتيجه گسترش مقادير زياد نفت و پوشش سطح آب نهايتاً شرايط خفگي و مرگ و مير حيوانات را منجر مي‌گردند اين پديده در اثر كاهش در انتقال نور، كاهش در ميزان اكسژن حل شده و آسيب سلولي و مرگ به علت تماس با غلظت‌هاي بالا از اين مواد نفتي صورت مي‌گيرد.

لايه‌هاي نفتي از طريق كاهش انتقال نور سبب ممانعت عمل فتوسنتز گياهان آبزي گشته و سرعت و ميزان انحلال و جذب اكسيژن را بسيار كند مي‌نمايد پرندگان آبزي نيز در نتيجه تماس با اين مواد دچار مشكل مي‌گردند بدين صورت كه پرهاي آنها به هم گير كرده و قدرت پرواز آنها كاهش مي‌يابد در نتيجه پرندگان در معرض آب سرد قرار گرفته و مي‌ميرند و يا اينكه پرندگان براي رهايي پرها از آلودگي نفتي تلاش كرده و با منقار خود روي پرها كشيده و مقاديري از نفت را مي‌بلعند كه اين مورد سبب ناهماهنگي گوارشي و تخريب كبدي يا كليه‌اي مي‌شود در صورتي كه نفت از پرهاي يك پرنده روي تخم خوابيده به تخم‌ها منتقل شود احتمال مرگ جنين نيز وجود دارد. معمول‌ترين گونه‌هاي تحت تأثير اين پديده پنگوئن‌ها، [1] اردك‌هاي غواص و مرغابي درياي‌اند[2]. اين پرندگان بيشتر وقت خود را بر روي سطح آب صرف كرده در نتيجه تحت تأثير نفت شناور قرار گرفته و چون بيشتر از اينكه پرواز كنند در آب فرو مي‌روند ديگر قادر به بازگشت به سطح آب نخواهند بود. آلودگي نفتي براي انسان نيز خطراتي را در پي دارد. نتيجه‌گيري شده كه اين تركيبات در بافت‌هاي موجودات زنده دريايي تجمع يافته و به طور آهسته از بدن حيوانات دفع مي‌شوند در نتيجه مصرف كنندگان انساني اين ماهيان در معرض مقادير زيادي از اين مواد سرطان‌زا مي‌گيرند.

اثرات كوتاه مدت: كه نتيجه آن ايجاد مسموميت ناشي از نفت است. اثرات مسموميت فوري و در كوتاه مدت (چند دقيقه تا چند ساعت) بعد از تمامي منجر به مرگ مي‌شود.

فاضلاب‌ها و ضایعات صنعتی:

تخلیه پساب‌های صنعتی در آبها می‌تواند آلودگی‌های زیادی را ایجاد نماید از جمله اینکه:

1-     گازهای سمی و بد بو را وارد آب نماید

2-     اسیدیته آب را بالا ببرد

3-     چربی، روغن و مواد معلق و مواد رادیو اکتیو را داخل آبها نماید.

مواد معلق نظیر چربی، روغن و مواد رنگی در مقادیر بالا می‌توانند با ایجاد لایه نازکی بر سطح آب علاوه بر بد منظره کردن جریانها و مصرف اکسیژن محلول در آب برای اکسیداسیون مواد آلی مانع عملیات فتوسنتز یا اکسیژن‌گیری آبها شوند. ورود سیانور و املاح فلزات سنگین نظیر مس، کرم، روی و غیره به آبها با توجه به خاصیت مسمومیت این ترکیبات برای آبزیان و انسان علاوه بر مردن یا کوچ نمودن این موجودات متأسفانه در بدن آبزیان به شدت تغلیظ گردیده و ورود آنها از طریق مصرف آبزیان باعث مسمومیت شدید انسان خواهد شد. مرگ و میرهای ناشی از این مسمومیت‌ها در دنیا به کرات اتفاق افتاده و مرگ و میر دسته جمعی آبزیان نیز مانند ماهی‌ها در اکثر جریانات آب دریا که دریافت کننده پاسبهای صنعتی می‌باشد پیش آمده است. حرارت و مواد رادیو اکتیو ممکن است از طریق فعالیت‌های صنعتی وارد آبها شود علاوه بر آلوده ساختن آنها اکسیژن محلول در آب را نیز به شدت تقلیل می‌دهد. تخلیه پسابهای صنعتی ممکن  است باعث آلودگی آب توسط میکروارگانیزم‌های بیماری‌زا باشد.