تحقیق در مورد سمعک

استفاده از سمعک یکی از راه های کنترل کم شنوایی و بهبود این حس از حواس پنجگانه است، سمعک ها ساختار و انواع مختلفی دارند اما به طور کلی از سه قسمت، میکروفون، آمپلی فایر و بلند گو تشکیل شده اند، توسط میکروفون صدای محیط دریافت شده و با آمپلی فایر امواج الکتریکی به صوتی تبدیل شده و تقویت می شوند و در نهایت از طریق بلندگو صدا در کانال گوش پخش می شود تا فرد اصوات را بشنود.

سمعک ها به انواع مدل ها وجود دارند از جمله سمعک هایی که داخل کانال گوش قرار می گیرند و نیز سمعک هایی که به کنار گوش متصل شده و میکروفون آن خارج گوش قرار دارند.

این روزها صنعت ساخت سمعک پیشرفت فراوانی کرده است و افراد کم شنوا در تمام سنین می توانند با استفاده از آن زندگی راحت و آسوده ای داشته باشند.

در عین حال انتخاب نوع سمعک باید حتما توسط متخصص انجام شود، استفاده از سمعک های کوچک که داخل گوش قرار می گیرند برای کودکان مناسب نیست زیرا گوش آنها همزمان با افزایش سن بزرگ می شود، قدرت سمعک باید متناسب با نیاز مصرف کننده باشد.

سمعک های جدید می توانند صداها را تفکیک کنند و به این ترتیب نویزها و صداهای زمینه ای را حذف کنند تا کاربر دچار سردرد و احساس استرس نشود.

سمعک وسیله‌ای برای تقویت صداها برای افراد دچار کم شنوایی (از حدود ملایم تا عمیق)می باشد. سمعک برای افراد دارای شنوایی طبیعی و یا ناشنوایان مناسب نیست. سمعک از سه قسمت اصلی زیر تشکیل شده‌است: میکروفون، مدار پردازنده و بلندگو (رسیور). البته اجزای دیگری همچون ولوم صدا، کلید برنامه، هوک و... نیز در سمعک‌هایی موجود می‌باشد که جزو ابزار جانبی سمعک به شمار می‌رود. سمعک‌ها را می‌توان از جندین لحاظ طبیق بندی کرد که مهمترین آنها شکل ظاهری و نوع پردازش سمعک می‌باشد.

مزاياي استفاده از سمعك دو گوشي عبارت است از:

توانایی جهت یابی اصوات بهتر می شود

فهم گفتار در محیط های پر سر و صدا بهبود می یابد

صداها بهتر و راحت تر شنیده می شوند

درك گفتار در مكالمه هاي گروهي افزايش مي يابد

كيفيت صدا بهتر مي شود